«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ بهمن ۸, سه‌شنبه

اینجا همه یا گوسفندند یا گوساله!


رفته بودم قصابی؛ خیلی هم شلوغ بود. قصابه، گوشت هرکی آماده می شد، اینجوری صداش می کرد:
گوساله کی بود؟

گوسفند بیا اینجا!

به من گفت تو گوسفندی؟

مونده بودم، چی بگم!با لکنت گفتم پ ... ن ... پ ... من گاوم!

گفت:
اینجا ما گاو نداریم؛ همه یا گوسفندن یا گوساله!

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش اینجانب بویژه در نشانه گذاری ها؛ عنوان را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!