ژیلا بنی یعقوب روزنامه نگاری که خود به تازگی با پایان محکومیتش از زندان آزاد شده، درباره ی این آزادی‌ها میگوید :
«باز هم طبق معمول آزادی‌ها را به کسانی دادند که مدت زیادی از محکومیت‌شان نمانده بود. از جمله هم بندی‌های سابق من که مشقات زندان را تحمل کردند؛ محکومیت‌شان را گذراندند و حالا در روزهای پایانی یا ماههای پایانی محکومیت‌شان با این عنوان اخیر آزاد شده اند. در مقابل، متاسفانه کسانی که سالهاست بدون مرخصی در زندان هستند، شامل این آزادی‌ها نشده اند.»
او می افزاید:
«علاوه بر این، این تعداد از آزادی‌ها در مقایسه با جمعیت
کل زندانیان سیاسی بسیار ناچیز است. حداقل در دو زندان اوین و رجایی شهر بیش از ۳۰۰ زندانی سیاسی
هست که فقط دوازده نفرشان آزاد شده اند. حالا شهرستان‌ها را هم حساب بکنیم این ۱۲ نفر چند درصد از
مجموع زندانیان سیاسی کشور هستند؟»
خانم بنی یعقوب با سنجش آزادی‌های عید فطر سال گذشته و
اینکه عید فطر امسال هیچ زندانی سیاسی آزاد نشد، توضیح میدهد:
«انتظار می رفت بعد از تغییر و تحولاتی که شده و امیدهایی
که به وجود آمده طور دیگری رفتار می شد؛ یعنی اگر تعداد قابل توجهی از زندانیان سیاسی
آزاد می شدند، می توانستیم باور کنیم که فضای امیدوارکننده‌ای پیش روی ما گشوده
شده. من این آزادی‌ها را مقایسه میکنم با عید فطر سال گذشته که بیش از ۸۰ نفر آزاد شدند و
می بینم عید فطر امسال هیچ کسی آزاد نشد و در نهایت شاهد آزادی ۱۲ نفر بودیم و نمی
فهمم چرا برخی میخواهند با خوش بینی زیاد نسبت به این مساله برخورد کنند. ما امیدوار
بودیم اگر سال پیش بیش از ۸۰ نفر در عید فطر ازاد شدند با امیدهای جدید و وعده‌های دولت جدید،
تعداد آزادی‌ها امسال دو سه برابر باشد؛ اما متاسفانه اینگونه نشد. خودمان را گول
نزنیم! خودمان را فریب ندهیم و نگوییم فضا برای زندانیان سیاسی بهتر شده. در این
چند ماه گشایشی در وضعیت زندانیان سیاسی رخ نداده است ...»
برگرفته از «گوگل پلاس» با اندکی ویرایش اینجانب. عنوان نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر