«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ خرداد ۲۹, چهارشنبه

هنگامش برسد، باله نیز خواهند رقصید! ـ بازانتشار


تصویری دستکاری شده را درج کرده که در آن آخوندی که سن و سالش با حضرت آدم پهلو می زند، سرگرم پایکوبی با دو دختر جوان است؛ از آن «عفت» هایی که بند را به آب داده اند!

می نویسم: 
وقتش برسه و اگر لازم باشه این مردک باله هم خواهد رقصید! اول های انقلاب به یکی می گفتم، باورش نمی شد. یکی دو سال پیش که چند روزی مهمان من بود، این سخنان را که یادم رفته بود به یادم آورد و کمی خندیدیم؛ البته، خنده ای تلخ برای سرنوشت انقلابی بزرگ که یک بار دیگر در تاریخ کشورمان از درون به دست ضدانقلاب افتاد؛ همه ی دستاوردهایش زیر پا نهاده شد و به آماج های خود نرسید!

ب. الف. بزرگمهر ٢۵ آذر ماه ١٣٩١


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!