«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۸, شنبه

... و همیشه پای حوّا در به خوردن دادن این میوه ها بود!


انسان در ۵ بهشت بود و از ۵ میوه ممنوعه خورد:
۱ ـ هستی (در بهشت عدم، میوه هستی را خورد)
۲ ـ ترکیب (سیب)
۳ ـ عقل
۴ ـ علم
۵ ـ عشق

... و همیشه پای حوّا در خوردن این میوه ها در میان بود!

برگرفته از «فیل سوف»، «گوگل پلاس» با اندک ویرایش از اینجانب؛ عنوان نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!