«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آذر ۱۰, جمعه

مانند درخت خرما یا چون بوزینه؟!


کسی در «گوگل پلاس»، گفته های زیر را که به پیامبر اسلام نسبت داده شده از کتاب «اصول کافی» برگرفته است:
«مؤمن مثل درخت خرماست. نه در تابستان برگ‌هایش می‌ریزد نه زمستان!» (پیامبر اکرم، اصول کافی/ ج٢/ ص ٢٣۵) و من بی درنگ می اندیشم:
نه! مومن یا دستِ کم مومن امروزی بیش از آنکه به گیاه و درختی چون خرما مانند باشد، همانند جانوری چون بوزینه است؛ دست هایی بلند و پشتی خمیده دارد که آسان به رکوع و سجده رفته، پیشانی برخاک می مالد؛ هر حرکت رهبر گروه را بخوبی تقلید می کند؛ آنگاه که سرِ کیف باشد، دست افشانی راه می اندازد و اگر سرتان را کمی به آن سو برگردانید، کلاه از سرتان ربوده به کانادا می گریزد!

ب. الف. بزرگمهر    ١١ آذر ماه ١٣٩١

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!