«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ تیر ۱۳, سه‌شنبه

آموزشی تاریخی که هنوز کاربرد دارد!


«کم هزینه ترین و بی زیان ترین شیوه ی چاره جویی چالش ها و دشواری ها این است که نام آن ها را دگرگون نماییم. به عنوان نمونه، «فاشیسم ایتالیایی» در کردار حقوق و برتری های سرمایه داران را افزایش داد؛ ولی در «قانون کار» آن رژیم آمده بود که سامانه ی سرمایه داری از میان رفته است! واقعیت این است که تنها، تعبیر تازه ی «سامانه ی اتحادیه های صنفی» را بجای عبارت «سرمایه داری» نشاندند. درست، مانند پادشاهی که برای پیروی از مقررات دوره ی «پرهیز» مسیحی که خوردن گوشت چارپایان و پرندگان را روا نمی دارد، پیش از آغاز به خوردن بیفتک خود، آن را ماهی می نامید!»

«ایگناتسیو سیلونه» 

برگرفته از کتاب «مکتب دیکتاتورها» با ویرایش درخور پارسی از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!