«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ فروردین ۱۷, پنجشنبه

تنها دسته بیل کم داشتیم ...

چرا دولت نهم و دهم ،دولت های موسوم به واردات هستند؟

گروه اقتصادی ـ در سالهای اخیر، واردات، مهمترین رویکرد دولت دهم و نهم بوده است و آمارها نیز در این خصوص به خوبی گویاست که این اتفاق به صورت واقعی رخ داده و تراز تجاری کشور را بحرانی کرده است.

به گزارش خبرنگار قانون، بر اساس آخرین آمارها که از سوی رییس کل گمرک جمهوری اسلامی ایران منتشر شده، در سال ١٣٩٠ صادرات کشور ٤٣/۷ میلیارددلار بوده است و در مقابل واردات کشور ٦١/۷ میلیارد دلار بوده است و در بعد وزنی نیز صادرات ایران را نصف واردات کشور کرده است.

این وضعیت در سال ١٣٨٩ نیز تا حدودی برقرار است و واردات ٦٤ میلیارد دلاری این سال در مقایسه با صادرات ٣٣ میلیارد دلاری رقمی نازل را نشان می دهد تا باور کنیم رویکرد وارداتی دولت یک اصل بوده است.

هر چند که در این میان، مقایسه آمارهای رسمی برای این دو سال از بهبود نسبی وضعیت این دو سال خبر می دهد، اما اگر در یک سیکل کلی به این شرایط نظر بیفکنیم رشد ٢٩ درصدی صادرات و کاهش ٤ درصدی واردات در سال ٩٠ را کمرنگ شده خواهیم یافت.

در این سالها واردات کالاهای غیر ضروری و عجیب و غریب در کشور ادامه داشته و این موضوع را تایید کرده که واردات سیستم و روند صحیحی ندارد. در تخصیص ارز دولتی به واردات دیده می شود که خودرو های لوکس خارجی برای قشر مرفه جامعه و میز بیلیارد و چیپس اجازه واردات با ارز دولتی را می یابند و در مقابل برخی کالاهای مورد نیاز تولید و مردم به عنوان کالای لوکس باید با ارز ١٩٠٠ تومانی وارد کشور شوند.

اما اوج این شاهکارهای وارداتی در سالهای اخیر موضوع واردات دسته بیل از اندونزی بود که در سالهای اخیر سر و صدای زیادی هم به همراه داشت.

در این خصوص تصویر سندی که می بینید نشان دهنده واردات ۵٤ هزار دسته بیل نو از اندونزی و از اطریق امارات به بندرعباس است که خود مشتی است از خروار واردات کالاهایی که شاید تصور واردات آن ها را نیز نداشته باشیم.

بررسی ها طی سه دهه گذشته نشان می‌دهد که مجموعا ۷٠٣ میلیارد و ۵۵٠ میلیون و ٦۷١ هزار و ١٠٠ دلار کالا واردات  شده است و در این خصوص  میانگین ارزش واردات سالانه در دولت های پس از انقلاب سال ۵۷ به واردات ٢٣ میلیارد و ٤۵١ میلیون و ٦٨٩ هزار دلار تا سال ٩٠ رسیده است. در این رابطه، مرور آمارها گویاست که  ارزش واردات در دوران ٦ ساله احمدی نژاد با بیش از ٣٠٤ میلیارد و ٦٠۷ میلیون و ٣٢١ هزار و ١٠٠ دلار، به تنهایی  با ارزش واردات تمام سه دولت ٨ ساله دیگر برابر بوده و در این میان واردات عجیب هم متداول شده است.

برگرفته از «ویستا»

این گزارش از سوی اینجانب ویرایش شده است. عنوان نوشتار و برجسته نمایی ها نیز از آنِ من است.       ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!