«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ فروردین ۱۲, جمعه

بهره‌برداری تولیدکنندگان اسلحه از مناطق بحرانی


کنسرن‌های اسلحه‌سازی نگران درآمد خود نیستند. برخی کشورها تسلیحات خود را کاهش داده‌اند ولی در مجموع بودجه‌‌های تسلیحاتی افزایش یافته‌اند. کشورهای ناتو، ایران و امیرنشین‌های حوزه خلیج فارس بر توان تسلیحاتی خود می‌افزایند.

در خاورمیانه کشورهای عضو ناتو و در رأس آن آمریکا، قدرت نظامی خود را به نمایش می‌گذارند؛ همانگونه که جمهوری اسلامی ایران کشتی‌های جنگی خود را در خلیج عدن به رخ می‌کشد.

هنوز مشخص نیست که احتمالا چه کشوری قرار است به‌زودی برای شورشیان لیبی سلاح ارسال کند؛ ولی آنچه مسلم است اینکه رژیم قذافی پیش از این بهترین تسلیحات را از فرانسه و ایتالیا دریافت کرده بود.

به گزارش روزنامه اقتصادی «ویرتشافتس‌بلات» چاپ اتریش، از آغاز سال جاری، یعنی از زمانی که ناآرامی‌ها در شمال آفریقا اوج گرفت، سهام شرکت‌های تسلیحاتی و صنایع هواپیماسازی رشد ۸/۴  درصدی داشته است. این میزان رشد دو برابر رقمی است که پیش‌بینی شده بود.

اگرچه بحران مالی و افزایش بدهی‌‌ها برخی کشورها را به سوی صرفه‌جویی سوق داده است، ولی این سراشیبی در صنایع تسلیحاتی دیده نمی‌شود. بر اساس آمار «انستیتوی پژوهش‌های صلح» سوئد، هزینه‌ی نظامی در سطح جهان میان سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ به میزان حدود ۹ درصد افزایش داشته است.

در اروپا کشورهایی هستند که هزینه‌ی نظامی خود را کاهش داده‌اند، مانند اتریش، ایتالیا، بلژیک و نروژ؛ ولی هزینه‌ی نظامی در کشورهای اروپایی در مجموع، به انضمام روسیه و ترکیه، رشدی ۲۴ درصدی داشته است.

سودبرندگان اصلی تسلیحات بین‌المللی در مقام اول ایالات متحده آمریکا و سپس روسیه هستند. ولادیمیر پوتین حتا قصد دارد در آینده روند تولید سلاح را تسریع کند، از جمله اینکه قرار است از سال ۲۰۱۳ تولید موشک‌های این کشور دو برابر شود.

از دیگر صادرکنندگان اسلحه باید از آلمان، چین، بریتانیا و فرانسه نام برد. ایتالیا و هلند نیز در فهرست ده کشور نخست تولیدکننده و صادرکننده تسلیحات جای دارند.

بهترین معاملات تسلیحاتی در سال ۲۰۱۰ با کشورهای هند، پاکستان، استرالیا، کره جنوبی و سنگاپور بوده است. هند سهم ۹ درصدی در واردات تسلیحات در سطح جهان را دارد. این کشور از مشتریان قدیمی تسلیحات روسیه است.

آمار دقیقی از میزان معاملات تسلیحاتی در سطح جهان وجود ندارد، ولی بر اساس ارزیابی‌ها، معاملات تسلیحاتی در سال ۲۰۰۹ بالغ بر حدود ۴۰۰ میلیارد دلار بوده است. این میزان حاکی از افزایشی ۸ درصدی نسبت به سال پیش از آن است.

شرکت‌های غربی پیشتاز در تولید تسلیحات، عبارتند از شرکت‌های آمریکایی لاکهید مارتین، بوئینگ، نورتروپ گرامان، جنرال داینامیکس، رایتیئون، و نیز شرکت بریتانیایی "BAE Systems" و شعبه‌ی آمریکایی آن [تقریبا همگی امریکایی!]. این شرکت‌ها با کالاهای تسلیحاتی خود درآمدی حدود ۲۰۰ میلیارد دلار را به خود اختصاص داده‌اند.

درآمد شرکت فرااروپایی "EADS" به ۱۵ میلیارد دلار می‌رسد که حدود نصف درآمد شرکت آمریکایی لاکهید مارتین به‌تنهایی است. ولی این شرکت اروپایی قصد دارد توان رقابتی خود را از طریق خرید شرکت‌های کوچک در آمریکا و کشورهای نیمه‌صنعتی افزایش دهد. از سوی دیگر این شرکت می‌کوشد، از هزینه‌های اداری خود بکاهد.

برگرفته از «دویچه وله»:

این نوشتار اندکی از سوی اینجانب ویرایش شده است. برجسته نمایی ها و افزوده درون [ ] نیز از اینجانب است.      ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!