«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۸۹ آذر ۱۹, جمعه

سروده ای پربار و زیبا از ژاله اصفهانی


هنوز در دل ما شور و زور بازو است.
بیا درخت بکاریم ، باز به  روی زمین
                                      بدون آنکه بگوییم،
                                                   کی شکوفه دهد
                                                          و میوه ای که به بار آورد،
                                                                               که خواهد چید.
بهار تازه نفس، خرم و دل افروز است.
بیا خیال کنیم
                تولد من و تو صبحگاه امروز است. 
                                                                       ژاله اصفهانی


با سپاس از فرستنده که به گفته خود دو ساعت در جستجوی این سروده عرق ریخته است!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

با سلام
هم اکنون طنزی زیبا در مشعل خواندم.
حیف است که طنزپرداز بی همتائی چون شما آن را نخواند.
از یان رو برای تان کپی می کنم:
یک قهرمان یا یک تندرو مسلمان!
برگردان و تغییر : دکتر حمیدالله مفید

• مردی در پارک مرکزی شهر نیویورک قدم می زند ، ناگهان می بیند ، که سگی به دخترکی حمله ور می شود، مرد به سوی آنها می دود وبا سگ می جنگد، سر انجام سگ را می کشد و زندگی دخترک را نجات می دهد .
• پلیسی که رویداد را دیده بود ، به سوی مرد می آید و می گوید:
• « تو یک قهرمان هستی!».
• فردا در روزنامه ها می نویسند :
• «یک نیویورکی دلیر جان یک دخترک را نجات داد.».
• آن مرد می گوید:
• « اما من نیویورکی نیستم.».
• سپس روزنامه های صبح می نویسند:
• « یک امریکایی شجاع جان دخترکی را نجات داد.».
• آن مرد دوباره می گوید:
• « اما من امریکایی نیستم.».
• «خوب پس تو از کجا هستی؟».
• « من یک افغان هستم!».
• فردا صبح روزنامه ها این گونه می نویسند:
• «یک تندرو مسلمان ، یک سگ بی گناه امریکایی را کشت».
• پایان

زنده باشید

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!